સત્ય ઘટના(હાસ્યલેખન પરીવારમાં મારી પો્સ્ટ)

આ પ્રસંગ ૮-૯ વર્ષ પહેલાનો છે. અમે,હું મારા મોટા ભાઇ અને બીજા ૩-૪ ફેમીલી ફ્રેન્ડ ઉ.ભારત ફરવા ગયા હતા. ઘરેથી અમે પહેલા અમદાવાદ ગયા ત્યાં ફ્રેસ થયને અમારે બસમાં ના્થદ્વારા નવાનું હતું. મારી પાસે ૨-૩ હજાર રૂ. વધુ હતા ભાઇએ તે મને અમદાવાદ મુકી દેવાનું કહ્યું પણ મને થયું સાથે હશે તો ક્યાક કામ લાગશે. અમારી ૧૫ દિવસ પછીની દિલ્હિથી અમદાવા્દની આશ્રમ એક્સપ્રેસની કન્ફોમ ટીકીટ હતી. માટે ૧૫ દિવસ સુધી જ્યાં સારૂ લાગે ત્યાં રોકાવાનું હતું. અમે બપોરે ૧૧ વાગ્યે નાથદ્વારા રવાના થયા અને ત્યાં રાત્રે પહિચી ગયા. બીજા દિવસે સવારે દર્શનમાં મારા મોટા ભાઇનું ખીસ્સુ કપાણૂં અને રૂ.૧૧ હજાર ગયા. પહેલે જ દિવસે આવું થાત બધાનો મુડ ઓફ થય ગયો. પણ પછી આગળ જાવાનું વિચારી અમે ત્યાંથી સિધા મથુરા ગયા. પહેલા અમારે જયપુર-અજમેર થઈને જાવાનું હતું. મથુરા બે દિવસ બહું મજા આવી પણ જે દિવસે રાત્રે હરીદ્વાર જવાનું હતુ તે દિવસે સાંજે અમારી હોડી યમુનાજીમાં છેક આગળ સુધી તણાય ગઈ.બીજા હોડી વાળાની મદદથી કીનારે આવ્યા. પાછા અમે નર્વસ થઈ ગયા. પણ પછી આગળ જાવું તેમ વિચારી અમે આગલ નીક્ળી ગયા. બીજા દિવસે સવારે હરિદ્વાર પહોચ્યા. ત્યાં ૪ દિવસ બહું મજા આવી. આખુ હરિદ્વાર જોયું શું પવિત્ર વાતાવરણ. અમારે એક દિવસ માટે ઋષીકેશ,મશુરી જાવાનું હતું. સવારે નિકળી ગયા. લક્ષમણ જુલા વગેરે જોય ને અમે પહોચીયા સહસ્ત્ર ધોધ. કહેવાય છે કે ત્યાં પહાડો માથી હજારો ધોધ વહે છે અને ત્યાંના પાણીમાં ગંધકનું પ્રમાણ વધુ છે માટે ત્યાં સ્નાન કરવાથી ચામડી કોમળ બને છે.
ત્યાંથી અ્મે દહેરાદુન થી મશુરી જવા નિકળ્યાં. રસ્તો એવો કે જાણે રોલર કોસ્ટરમાં ગોળ-ગોળ ફરતા ના હોય. એકદમ સાકળો અને તેમા ડ્રાઇવર ફુલ સ્પિડમાં ગાડી ચલાવતો હતો એકાદ બે વાર તો લાગ્યું કે એ ગયા. ત્યાં એક જગ્યાએ ગાડી રોકાણી અને હું જરા પગ છુટા કરવા દરવાજો ખોલીને નિચે ઉતરવા જાતો હતો ત્યાં જ ડ્રાઇવરે દરવાજો ખેચી લિધો. મને કહે "સાહબ નીચે તો દેખો",મે બારી માથી બહાર મોઢુ કાધી નીચે જોયું તો મારા હોસ કોસ ઉડી ગયા. અમારી ગાડી ખીણથી ૬ ઇંચ દુર હતી અને જેવો હું પગ નીચે મુકેતને તો સિધો ખીણમાં જ જાત. મને તો પરસેવો વળી ગયો. મશુરી ઉપર ચડ્યા એવા પાછા આવી ગયા. કારણ કે ....
રસ્તામાં વરસાદ કે મારૂ કામ. આટલો ધોધમાર વરસાદ મે મારી જીદગીમાં નથી જોયો. વળતા એક નાળૂ આવ્યુ અને બધા ત્યાં પાણી ભરાતું હોવાથી ઉભી ગયા હતા.અમે ડ્રાઇવરને ના પાડી કે નાળામા પાણીનું જોર બહું છે આપણે દહેરાદુન જાતા રહીયે ત્યાં રાત રોકાય ને સવારે પાછા હરિદ્વાર પહોચી જાશું. પણ તે ના માન્યો અને તેણે ગાડી નાળામાં નાખી અને જેવા અમે વચ્ચે પહોચીયા કે ચેક-ડેમની દિવાલ ટુટી અને કેટલુ બધુ પાણી ફોર્સથી આવી પહોચ્યું. અમારા નસીબ સારા કે ડેમના પથ્થર ગાડી ફરતે ગોઠવાય ગયા એટલે ગાડી ત્યાંની ત્યાં રહી અમારી જોડેની મારૂતી પાણીમાં તણાય ગઈ. ધીરે-ધીરે પાણી ગાડીમા ભરાવા લાગ્યું એટલે અમે ગાડી મુકી દેવાનું વ્યાજબી ગણ્યું. બહાર નીકળ્યાં તો કમર સુધી પાણી હતું અને ફોર્સ પણ બહું હતો પણ ત્યાં એક મીલેટરીના ટ્રકે અમને બહાર કાઢ્યાં. રૂમે પહોચી અને બીજે દિવસે દિલ્હિ જતું રહેવું તેવું નક્કી કર્યું. બીજા દિવસે દિલ્હી પહોચીં અમારે જ્યાં રહેવાનું હતું તે ભાઇનો સંપર્ક ના થાતા અમારે હોટલમાં રહેવું પડ્યું. ભાડું બહુ ઉચું અને પૈસાની અછત બન્ને સમસ્યાને કારણે બે દિવસ વહેલા દિલ્હી છોડી ઘરે જતા રહેવું તેવું નક્કી કર્યું.
બે દિવસ પહેલાની ટીકીટ કઢાવી અમે નિકળી ગયાં અમદાવાદ પહોચી ત્યાં આખો દિવસ કાઢી રાત્રે પાછા મારા ઘરે જવા રવાના થયા. બીજા દિવસે ઘરે પહોચી અને છાપામાં સમાચાર વાંચ્યા આ્શ્રમ એક્સપ્રેસનો રાજસ્થાનમાં અકસ્માત અને અમે જે બોગીમાં આવવાના હતા તે S-6 માં ૮-૧૦ લોકો મૃત્યું પામ્યા હતા.
ત્યારે એકજ વિચાર આવ્યો પેલા ૧૧,૦૦૦ રૂપિયા ગયા ના હોત તો ? ઇશ્વર અમારા આખા પ્રવાસમાં સાથે જ હતો તેની એક કરતા વધું વાર સાબીતી મળી ગઈ અને ઇશ્વર પ્રત્યેની નિષ્ઠા વધૂ મજબુત થઈ.