આજનો દીવસ.

ગયા ઓગસ્ટની જ આ વાત છે. સમસ્યાઓ પોતાની ચરમસિમા પર હતી. પપ્પા બીમાર હતા બેનનું એડમીશન થતુ ના હતું. ઘરમા રોજ બબાલો થતી. મારા ક્લાસ બંધ થવા જઈ રહ્યા હતા. યથાર્થનો બર્થ ડે સામે હતો પણ ઉજવાય શકે તેવી કોઇ સંભાવના હતી નહી. અમદાવાદ મા આવ્યો તેને ૬ મહીના થયા હતા પણ કોઈ મીત્ર કે એવી કોઈ વ્યક્તિ ના હતી કે જેની સાથે હું વાત કરી શકુ. જુના મિત્રો ને શોધવા ક્યાં ? વિચાર કર્યો ચાલને બધા ઓર્કુટ-ઓર્કુટ કરે છે તો ત્યા બધા જ મળી જ જાશે.

તા.૧૧-૮-૦૮ ના દીવસે મે મારી ઓર્કુટ પ્રોફાઇલ બનાવી. ત્યારે મે આજના દીવસની કલ્પના કરી ના હતી. આજે હું જે કાઈ પણ છુ આ બ્લોગ છે તે બધુ જ મારી સમસ્યાઓ નું આડફળ છે. માટે હું ઇશ્વરને પ્રાર્થના કરૂ છું, કે "હેં ઇશ્વર મને આવી જ કસોટી આપતો રહે જેથી મારી ક્ષમતા હજી પણ વિકસે અને હું આ વિશ્વમા મારી ઓળખ પાક્કી કરતો જાવ."

આભાર .