નવુ વર્ષ-જુનુ વર્ષ.
અસંખ્ય સારી-નરસી બાબતો સાથે આજે જ્યારે આ વર્ષ વિદાય લઈ રહ્યુ છે અને અપેક્ષાઓના ભાર સાથે મુંજવણ ભર્યા પગલે નવું વર્ષ આવી રહ્ય્ં છે ત્યારે આપણે એક અંજપા ભરી સ્થિતીમા ઉભા છીએ. જે રિતે "નામા"માં ચાલુ વર્ષની બાકી આગળ લઈ જવાય છે એમ ચાલુ વર્ષના જખમોની "બાકી" આવતા વર્ષ સુધી ખેચીયે છીએ ત્યારે એક પ્રશ્ન થાય કે એવું તો શુ કર્યુ કે વર્ષાંતે આ સ્થિતી આવીને ઉભી રહી.
વર્ષ ૨૦૦૮ની શરુવાત જ ખરાબ થઈ હતી, ૨૦૦૭ની અતિઅપેક્ષાના ભારણ સાથેના શેર બજાર ધબાય નમઃ થયું. પાવરે કાઈકના ફ્યુઝ ઉડાડી નાખ્યા અને પછીતો આ આખલા ઉપર રિંછ એવુતો ભારે પડ્યું કે જે ગતી એ માર્કેટ ઉપર ગયું હતુ તેની બમણી ગતી એ ભોય ભેગું થઈ ગયું. આપણા પુર્વજો કહેતા કે ચાદર કરતા પગ લાંબા કરવા નહીં પણ અહી તો પાસે રૂમાલ પણ ના હોય અને મખમલની રજાય ઓઢીને સુવાના સપના લોકો જોતા હતા. ચા ની કીટલી વાળા થી લઈ ને મોટા બીઝનેશમેન, પાનના ગલ્લા વાળાથી લઈને કોલેજના પ્રોફેસર સુધી બધા રાતો રાત કરોડપતી થવાના સપના જોવા મંડ્યાતા. બધાની સામુહિક અપેક્ષાના બોજ તળે શેરબજાર દબાય ગયું અને તેની સાથે શહીદ થયા કેટકેટલાના સપના. ૧ વર્ષ પહેલા શેરબજારનું નામ પડેતો કેટલાય તમારી પાસે આવી ને કોઈ જાણકારની જેમ ટીપ આપવા દોડી આવતું, અત્યારે એ જાણકારને શેરબજારના નામથી તાવ આવી જાય છે. ટુંકમાં કેટલા બધા પરીબળો ને લિધે બજાર તુટ્યું સાથે સાથે વર્ષની શરુવાત થઈ.
આ તો જાણે પનોતીની શરૂવાત હતી, એક પછી એક મુશ્કેલીઓ હજી બાકી હતી પેલા ફિલ્મનો ડાઈલોગ છે ને, "ફિલ્મ અભી બાકી હે મેરે દોસ્ત".
=ક્રમશ=
No comments:
Post a Comment