"હેટ્સ ઓફ".

આજે એક રીલેટીવની બિમારીને લિધે અહી અમદાવાદની સિવિલ હોસ્પિટલની મુલાકાત લીધી. ફક્ત હુ જ નહી મારી સાથે મે જે પુર્વધારણા અને પુર્વગ્રહ બાંધેલા હતા તે પણ સિવિલ પહોચ્યા. ગંદા ગંધાતા રૂમો, કચરાના થર જામેલા કંપાઉન્ડ, જ્યા ત્યા પડેલા દર્દીઓ અને તેના સ્વજનો, પડુ-પડુ થતી છતો અને ચારે બાજુ અવ્યવસ્થા. આ મારી પુર્વધારણા હતી અને સિવિલમા પી.એમ. સિવાય જવાય જ નહી તે મારો પુર્વગ્રહ. ત્યાં પહોચતા જ પુર્વધારણા અને પુર્વગ્રહ થોડા અંશે સાચો પણ લાગ્યો, જ્યા ત્યા પડેલો કચરો, બદબુ મારતુ પરીસર, આમ તેમ પડેલા દર્દી અને તેના સ્વજનો, પડુ-પડુ થતી ઇમારત.
અચાનક એવી ઘટના બની કે મારો દ્રષ્ટીકોણ જ બદલાઈ ગયો. જેને જોવા ગયો હતો તેને એટેક આવ્યો અને પછીની ૩-૪ કલાકમા મારૂ આખુ માનશ પરિવર્તન થઈ ગયું. ૩થી૪ મીનીટમા ડૉક્ટરોની આખી ટીમ આવી ગઈ અને એક નર્સ પોતે ઓક્સિજનનો બાટલો (સિલીન્ડર) ટ્રોલી ન હોવાથી ઉપાડીને લાવી. બધા જ ડૉક્ટરો મોબાઈલ વડે એક બીજાની જોડે સંપર્કમા રહ્યા. ત્યા કોરા લેટરપેડ ન હતા દવા લખવા માટે અને લેબોરેટરી માટે છાપાના કાગળનૉ ઉપયોગ થતો હતો. ધીરે-ધીરે મારો દ્રષ્ટીકોણ બદલાયો આખી સિવિલ તો જોઈ ના શક્યો પરંતુ જેટલુ ફર્યો તે બધામા આવુ જ જોવા મળ્યું અને દિલમા થયુ ખરેખર આ લોકોની કાર્યદક્ષતાને સલામ છે. આટલા લિમીટેડ રિસોર્સીઝથી ૧૦૦% આઉટપુટ આપવુ એ નાની સુની વાત નથી અને આપણ તેને વગોવીયે છીયે. કોઈ દિવસ વિચાર નહી આવ્યો હોય કે આ લોકો કેવી રીતે કામ કરે છે. મે તો કોઈ દિવસ વિચાર કર્યો જ નહતો. પ્રાઈવેટ હોસ્પિટલો આટલા રૂપિયા લેવા છતા ૧૦૦% સંતોષ આપી સકતા નથી ત્યારે આ લોકોને આ રીતે કામ કરતા જોઈ એક જ વાક્ય સુજ્યું "હેટ્સ ઓફ".
તમે શું માનો છો ?